Μέση Ανατολή: Γιατί ο Τραμπ έδωσε ξανά προθεσμία δύο εβδομάδων
Η απόφαση –η οποία έγινε γνωστή μέσω μιας δήλωσης που διαβάστηκε από την εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου, Κάρολιν Λέβιτ– αντιπροσωπεύει μία δραματική εκ νέου μετατόπιση της θέσης της αμερικανικής κυβέρνησης το τελευταίο 24ωρο και φαίνεται να αντικατοπτρίζει μία αυξανόμενη ώθηση για προσπάθειες διαμεσολάβησης, ιδιαίτερα από τους Ευρωπαίους συμμάχους, αλλά και έναν προβληματισμό αναφορικά με τις στρατιωτικές αντιδράσεις της Τεχεράνης.
Αυτή η εξέλιξη ακολουθεί αρκετές διπλωματικές δεσμεύσεις υψηλού επιπέδου. Συγκεκριμένα, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Λάμι, μετέβη χθες στην Ουάσιγκτον για επαφές με την αμερικανική πλευρά, ενώ από κοινού με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάρκο Ρούμπιο, και τον ειδικό απεσταλμένο του Λευκού Οίκου, Στιβ Γουίντκοφ, συζήτησαν την τρέχουσα κατάσταση και πώς θα μπορούσε να μετριαστεί η συνεχιζόμενη βία.
Συνομιλίες στη Γενεύη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η συνάντηση αυτή προηγήθηκε των ευρύτερων συνομιλιών για τα πυρηνικά που έλαβαν χώρα χθες στη Γενεύη, εντούτοις υπογράμμισε την ανανεωμένη ευρωπαϊκή δυναμική σε διπλωματικό πλαίσιο. Αν και οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν επίσημα στις συνομιλίες της Γενεύης, ένας ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε ότι η θέση της Ουάσιγκτον θα μπορούσε να εξελιχθεί και ότι ο Τραμπ ενδιαφέρεται για την πρόληψη μιας μεγαλύτερης αιματοχυσίας.
Αρκετοί σημαντικοί παράγοντες φαίνεται να έχουν συμβάλει σε αυτή τη στροφή. Συγκεκριμένα, οι αναφορές για άμεση επαφή μεταξύ του Γουίντκοφ και του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών, Αμπάς Aρακτσί, υποδηλώνουν ένα ομιχλώδες αλλά υπαρκτό διπλωματικό άνοιγμα. Ο Αρακτσί φέρεται να μετέφερε τη θέση ότι το Ιράν θα σκεφτόταν να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις μόνο αν θεσπιστεί για πρώτη φορά παύση των εχθροπραξιών. Ομως, αυτό είναι ένα σενάριο στο οποίο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, δείχνει απρόθυμος να συμφωνήσει σε αυτό το στάδιο της σύγκρουσης, παρά τις σημαντικές ιρανικές επιθέσεις εναντίον ενός μεγάλου αριθμού στόχων στο Ισραήλ.
Αυτές οι διπλωματικές προσπάθειες διεξάγονται εν μέσω αυξανόμενων περιφερειακών ανησυχιών, ιδιαίτερα έπειτα από αναφορές εκ νέου αποδεδειγμένες, καθώς οι ιρανικές δυνατότητες θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στους συμμάχους και τα περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ, σε περίπτωση ευρύτερης σύγκρουσης. Επιπλέον, πρόσφατες εκθέσεις, που βρίσκονται στη διάθεση του υπογράφοντος, υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα οποιασδήποτε επιχείρησης στοχεύει τις οχυρωμένες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν –ιδιαίτερα τη βάση Φορντό– που πιθανότατα θα απαιτούσε περισσότερες από μία επιδρομές με χρήση πυρομαχικών GBU-57 bunker buster.
Περαιτέρω αναλύσεις και επιχειρησιακές εκτιμήσεις δείχνουν ότι μία τέτοια επιχείρηση θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη στην εκτέλεσή της χωρίς τη διαρκή στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ, η οποία ενέχει σημαντικούς κινδύνους ευρύτερης περιφερειακής και διεθνούς κλιμάκωσης. Το Ιράν έχει απειλήσει τις ΗΠΑ πως, αν παρέμβουν οι στρατιωτικές δυνάμεις τους, η Τεχεράνη είναι διατεθειμένη να προβεί σε αντίποινα κατά των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή και όχι μόνο…
Ομως, ενώ ο ευρωπαϊκός ρόλος θεωρείται κυρίως ως μία προσπάθεια να παραμείνει η διπλωματική οδός ανοιχτή, παραμένει περιορισμένος όσον αφορά την επιρροή. Σε αυτό το στάδιο, οι Ευρωπαίοι δεν διαθέτουν ουσιαστικά σημεία πίεσης ούτε προς το Ιράν ούτε προς το Ισραήλ. Ο μοναδικός παράγοντας που εμφανίζεται ικανός να επηρεάσει ουσιαστικά και τις δύο πλευρές είναι οι ΗΠΑ, είτε επιτρέποντας τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν είτε πιέζοντας το Ισραήλ να αποκλιμακώσει τις επιθετικές επιχειρήσεις του.
Content Original Link:
" target="_blank">
