Γκίντεον Λεβί στο ΒΗΜΑ: «Η εκεχειρία συμφέρει και τις δύο πλευρές»
«Δεν υπάρχουν νικητές στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν» τονίζει στο «Βήμα» ο δημοσιογράφος της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτζ» Γκίντεον Λεβί. «Ούτε η εκεχειρία είναι εύθραυστη γιατί είναι προς το συμφέρον των δύο πλευρών» προσθέτει.
Ακόμη και η παραδοχή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ότι δεν έχουν καταστραφεί ολοσχερώς οι ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις δεν πρόκειται να αποτελέσει «άλλοθι» για τη διάρρηξη της εκεχειρίας από πλευράς Ισραήλ το επόμενο διάστημα, προβλέπει ο συνομιλητής μας που έζησε το δωδεκαήμερο των ισραηλο-ιρανικών εχθροπραξιών σε καταφύγιο κοντά στο σπίτι του, στο Τελ Αβίβ.
Οικοδομές δίπλα του ισοπεδώθηκαν από ιρανικούς πυραύλους και κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε εκείνες τις ημέρες, δεν έκρυβε την ανησυχία του ότι βγαίνοντας από το καταφύγιο μπορεί να μην έβρισκε ούτε τη δική του οικία στη θέση της.
«Δεν μπορώ να συμμεριστώ την άποψη ότι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δικαίως επέλεξε την οδό του πόλεμου με το Ιράν, αντί της διπλωματίας» προσθέτει ο Λεβί. «Στόχος του Ισραήλ πρέπει να είναι μια καλή συμφωνία με το Ιράν. Αλλά ο ισραηλινός λαός θεωρούσε τον πόλεμο ως τη μοναδική επιλογή. Κι ο Νετανιάχου ως ένα «παράθυρο» ευκαιριών».
O πραγματικός στόχος του ισραηλινού πρωθυπουργού, συνεχίζει, είναι «η αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, παρότι δηλώνει ότι είναι η καταστροφή των πυρηνικών δυνατοτήτων της χώρας, κάτι που εξαρτιόταν πάντα αποκλειστικά από τους Αμερικανούς. Επομένως, δεν μπορούσαν οι ΗΠΑ να μη συμμετάσχουν. Παρότι η CIA υποστήριζε ότι οι Ιρανοί απείχαν χρόνια από την κατασκευή πυρηνικής βόμβας, το Ισραήλ είχε πάρει το πράσινο φως από τον Τραμπ να επιτεθεί στο Ιράν. Ο ισραηλινός στρατός και η Μοσάντ εργάζονταν για αυτή την επίθεση μια δεκαετία. Ειδικά το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ ήταν εξουδετερωμένη, έκανε την ισραηλινή κυβέρνηση να δει τη συγκυρία ως τη μεγάλη ευκαιρία. Και την κυνήγησε».
Η αλλαγή καθεστώτος μπορεί πλέον να επιτευχθεί στο Ιράν; «Ποιος ξέρει; Γνώριζε κανείς ότι ο Ασαντ θα έπεφτε; Επίσης, ακόμη και αν έχουν καταστραφεί οι πυρηνικές δυνατότητές τους, οι Ιρανοί μπορούν να ξεκινήσουν ξανά το πυρηνικό πρόγραμμά τους μετά από χρόνια. Παρότι υπάρχει πολύς θυμός στο Ιράν επειδή ξοδεύονται τόσα χρήματα για τα πυρηνικά, ενώ η οικονομία της χώρας είναι σε κακή κατάσταση».
Σε πρόσφατo άρθρo του στη «Χααρέτζ», ο Λεβί αναρωτήθηκε:«Είναι θεμιτό να συζητάμε για τη δολοφονία του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ; Αν ναι, ποιος αρχηγός κράτους είναι νόμιμος στόχος και ποιος όχι, και ποιος το αποφασίζει;». «Δεν θεωρώ ότι πρέπει να δολοφονηθεί ο Χαμενεΐ» ξεκαθαρίζει στο «Βήμα». «Δολοφονήθηκε ο Ασαντ; Οχι! Κι όμως, το καθεστώς ανετράπη. Ακόμη και να σκοτωθεί ο Χαμενεΐ δεν θα τελειώσει κάτι, υπάρχουν πρόσωπα για να τον διαδεχθούν».
Οι φιλοδοξίες και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ ανησυχούν την Τουρκία, καθώς αμφισβητούν τη δική της θέση στην περιοχή. «Κι όμως, αν δούμε στο μεγάλο κάδρο τι ακριβώς επιχειρεί με όλες τις επιχειρήσεις του το Ισραήλ τα τελευταία δύο χρόνια θα διαπιστώσουμε ένα πράγμα: επιδιώκει να καταστεί η αποκλειστική υπερδύναμη στην ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι η μόνη δύναμη που έχει απομείνει στη Μέση Ανατολή. Οσον αφορά στο σκέλος των πληρεξουσίων του Ιράν, χρειάζονται πρόσθετες αποδείξεις για την έκταση της ζημιάς που τους έχει προκαλέσει το Ισραήλ. Γιατί η Χαμάς εξακολουθεί να κυβερνάει στη Γάζα;».
Ο Λεβί δεν θεωρεί ότι η Γάζα συνδέεται με το Ιράν: «Η Χεζμπολάχ μόνο συνδέεται και αυτή ηττήθηκε εξαιτίας της Γάζας. Ο φόβος στο Ισραήλ ήταν πάντα ότι σε περίπτωση που βομβάρδιζε το Ιράν, η Χεζμπολάχ θα εξαπέλυε μπαράζ πυραύλων εναντίον των Ισραηλινών. Αυτός ο κίνδυνος έχει εξαλειφθεί. Η Γάζα ήταν το πρώτο κεφάλαιο. Και δεν συνδέεται με άλλον, άμεσο τρόπο με το Ιράν. Το πρόβλημα είναι όμως ότι κανείς δεν νοιάζεται για την πείνα που θερίζει τη Γάζα, για τις μαζικές δολοφονίες σε καθημερινή βάση».
Content Original Link:
" target="_blank">
