Διαδηλώσεις κατά Ισραηλινών τουριστών: Οι αιτίες, οι συνέπειες και η πραγματικότητα - Γιατί δεν ανησυχεί η αγορά
Το Ισραήλ τα τελευταία χρόνια παραμένει, όπως λένε, ένας σημαντικός παίκτης για την ελληνική τουριστική αγορά. Σε επίπεδο εισερχόμενου τουρισμού, οι αφίξεις κυμαίνονταν μεταξύ 1 εκατ. και 1,5 εκατ. στη μετά COVID εποχή, αποτελώντας την 8η μεγαλύτερη διεθνή αγορά για το Αεροδρόμιο της Αθήνας (στοιχεία του 2023).
To 2024 καταγράφονται πάνω από 900 χιλιάδες Ισραηλινοί τουρίστες, με τα έσοδα να αγγίζουν τα 419 εκατ. ευρώ, ενώ οι πρώτες εκτιμήσεις μέχρι τώρα για το 2025 δείχνουν αυξημένες κρατήσεις θέσεων αεροπορικών εισιτηρίων, ιδίως για τη θερινή σεζόν. Στην πρώτη γραμμή της ζήτησης είναι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται άνοδος σε Κρήτη, Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Ζάκυνθο και ορισμένους ορεινούς προορισμούς, όπως η Αράχωβα, το Ζαγόρι και η Κόνιτσα.
Το μεγαλύτερο μέρος των Ισραηλινών τουριστών επιλέγουν την Ελλάδα για τουρισμό
Αρκεί να δει κανείς πως το μεγαλύτερο μέρος των Ισραηλινών τουριστώνεπιλέγουν την Ελλάδα για τουρισμό, ψυχαγωγία και ψώνια - στοιχείο που σίγουρα δεν άφησε αδιάφορη τη διοίκηση της SKY express για την πολύ πρόσφατη απόφασή της να εντάξει το Τελ Αβίβ στο δίκτυό της.
Η κίνηση αυτή δείχνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ροές από την αγορά του Ισραήλ, παρά τις τρέχουσες γεωπολιτικές αναταράξεις, ενώ είναι γεγονός πως οι σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ συσφίγγουν από εμπορικής και επιχειρηματικής πλευράς, καθώς αυξάνονται ραγδαία οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των Ισραηλινών στην Ελλάδα και ιδίως στην Αθήνα. Αναφορικά με την κοινωνική και πολιτική διάσταση του θέματος, τα «Π» ζήτησαν την άποψη του διεθνολόγου Γιώργου Λυκοκάπη, ο οποίος τονίζει: «Οι κινητοποιήσεις που σημειώνονται σε λιμάνια της χώρας, εν μέσω τουριστικής περιόδου, από φιλοπαλαιστίνιους διαδηλωτές που διαμαρτύρονται για την άφιξη κρουαζιερόπλοιων, από τα οποία προβλέπεται να αποβιβαστούν Ισραηλινοί τουρίστες, είναι πρωτοφανείς. Η δε κυβέρνηση, έπειτα από την αρχική αμηχανία, ξεκίνησε να τις αντιμετωπίζει πλέον δυναμικά, χαρακτηρίζοντάς τις μάλιστα ως “αντισημιτικές”», αναφέρει αρχικά ο κ. Λυκοκάπης. «Στην πραγματικότητα, είναι ένα ζήτημα που έχει πολλαπλές πτυχές.
Σε ό,τι αφορά την κατηγορία του “αντισημιτισμού”, η Ελλάδα αποτελεί εδώ και χρόνια έναν πόλο έλξης για Ισραηλινούς τουρίστες, χωρίς ουδέποτε να έχουμε δει κάτι αντίστοιχο. Μάλιστα, δεν είδαμε τέτοιες κινητοποιήσεις ούτε εδώ και σχεδόν δύο χρόνια από το ξέσπασμα του πολέμου της Γάζας και τη στιγμή που έχουν προηγηθεί πολλαπλές κατηγορίες κατά του ισραηλινού κράτους για “εγκλήματα πολέμου” στη Γάζα (και μάλιστα διά στόματος του Δικαστηρίου της Χάγης και έτερων έγκυρων διεθνών νομικών κύκλων).
Να σημειωθεί, βεβαίως, ότι μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, δεν έλειψαν μεμονωμένα περιστατικά προπηλακισμών Ισραηλινών τουριστών και κάποιοι βανδαλισμοί καταστημάτων όπου συχνάζουν Ισραηλινοί τουρίστες (για παράδειγμα, έχουν καταγραφεί σχετικά περιστατικά στα Εξάρχεια). Ομως, ουδέποτε υπήρξαν τα γεγονότα που είδαμε στα λιμάνια, χωρίς να υποτιμάται το ενδεχόμενο ανάδυσης ενός νέου αντισημιτισμού, αν αυτές οι διαδηλώσεις εκτραπούν. Μια άλλη πτυχή του ζητήματος είναι βεβαίως οι εντεινόμενες αντιδράσεις κατά του Ισραήλ στη Δύση, μηδέ των ΗΠΑ εξαιρουμένων», σχολιάζει ακόμα ο κ. Λυκοκάπης
Πότε ξεκίνησε η συμμαχία με το Ισραήλ
Οπως εξηγεί, «ήδη ευρωπαϊκές και δυτικές χώρες που μόνο ως εχθρικές προς το Ισραήλ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν λαμβάνουν πρωτοβουλίες που ξεκινούν από την επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ, την απαγόρευση εισόδου σε υπερεθνικιστές υπουργούς του μέχρι την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους. Ετερη πτυχή είναι οι σχέσεις Ισραήλ - Ελλάδας, που έχουν πάρει χαρακτηριστικά συμμαχίας στη Μεσόγειο, με δεδομένη και την οξυνόμενη αντιπαλότητα Ισραήλ και Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ σχετικά πρόσφατα, συγκεκριμένα επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Να σημειωθεί πως η συμμαχία αυτή ξεκίνησε από τον Γιώργο Παπανδρέου και συνεχίστηκε από τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά και από την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας, υπό τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που σίγουρα θα ακουγόταν αδιανόητο μερικά χρόνια πριν ορκιστεί πρωθυπουργός, το 2015 (να σημειωθεί βεβαίως πως ο κ. Τσίπρας κάλεσε πρόσφατα σε επιβολή κυρώσεων έναντι του Ισραήλ).
Η τελευταία πτυχή του ζητήματος είναι ότι, παρά την υποστήριξη στους Παλαιστίνιους που παρατηρείται σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης, υπάρχει και ένα υπολογίσιμο τμήμα της που είναι αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ, παραβλέποντας ακόμα και πρακτικές του που καταγγέλλονται παγκοσμίως ως γενοκτονία. Κάτι που επίσης λίγο παλαιότερα θα έμοιαζε πρωτοφανές, δείγμα τού πόσο έχουν μεταβληθεί ιδεολογικές σταθερές του πρόσφατου παρελθόντος...», επισημαίνει ακόμα. «Το Ισραήλ αποτελεί μία προνομιακή αγορά για τον ελληνικό τουρισμό, πόσω μάλλον όταν ο τελευταίος έχει στερηθεί τη (μέχρι πρότινος) προνομιακή ρωσική, έπειτα από τις κυρώσεις που ακολούθησαν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Από την άλλη, μία (ας τη χαρακτηρίσουμε φερόμενη) γενοκτονία είναι αδύνατον να μην προκαλεί κοινωνικές και ακτιβιστικές αντιδράσεις, οι οποίες βεβαίως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από την Πολιτεία να εκτραπούν σε πράξεις βίας», καταλήγει ο κ. Λυκοκάπης.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά
Content Original Link:
" target="_blank">