Αχαρνές: «Διώκουν τιμωρητικά τη δασκάλα του παιδιού μου επειδή μας υπερασπίστηκε για την έλλειψη σχολικού νοσηλευτή»
Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την επιστολή του μπαμπά του μικρού Γιωργάκη, μαθητή του 7ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, που αν και χρήζει χορήγησης σχολικού νοσηλευτή λόγω των σημαντικών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει και κρίνεται απαραίτητη η παρουσία ειδικού εντούτοις αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό. Πολύτιμη συμπαραστάτρια στον αγώνα των γονιών για να λάβει το παιδί τους ό,τι δικαιούται βάσει νόμου για την απρόσκοπτη και ασφαλή παραμονή του στη σχολική μονάδα και την παρακολούθηση των μαθημάτων στη τάξη η δασκάλα Σοφία Καψαλάκη.
Η δασκάλα από την πρώτη στιγμή στηρίζει τους γονείς στο αίτημά τους για την έγκαιρη έλευση σχολικού νοσηλευτή κάτι που πρέπει στιγμής δεν εχει καταστεί εφικτό αν και διανύουμε τον προτελευταίο μήνα της φετινής σχολικής χρονιάς. Οι δηλώσεις υποστήριξης της δασκάλας για την άμεση ανάγκη ικανοποίησης των μαθησιακών αναγκών του μικρού Γιωργάκη δεν έτυχαν αποδοχής από την Πρωτοβάθμια Ανατολικής Αττικής που έκρινε ότι πρέπει να «τιμωρηθεί» για την στάση της με την επιβολή δυνητικής αργίας.
Ο πατέρας του μικρού μαθητή στο κείμενο του στηρίζει δημοσίως την εκπαιδευτικό και μιλά ανοιχτά για τιμωρητική δίωξη. Όπως σημειώνει «Φοβούνται που μια Δασκάλα, μια αξιέπαινη εκπαιδευτικός μίλησε δημόσια για την σοβαρότητα της κατάστασης του προβλήματος υγείας του παιδιού μου, ζητώντας το αυτονόητο: να καλυφθεί η θέση του σχολικού νοσηλευτή, για να μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο του χωρίς κινδύνους.Κάτι το οποίο δικαιούται.»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παράλληλα αναφέρει ότι «στηρίζω την ηρωίδα κύρια Σοφία Καψαλάκη που διώκεται και μάλιστα με την απειλή της δυνητικής αργίας, σαν να είναι εγκληματίας. Αν είναι δυνατόν!!! Υπόσχομαι ότι θα είμαι μαζί τους μέχρι τέλους, όσο χρειαστεί, αλλά θα είμαι και μαζί με εσάς, όλους τους Εκπαιδευτικούς που κατανοώ τα προβλήματα σας και βλέπω πως σας γυρίζουν την πλάτη οι κύριοι αυτοί οι οποίοι δεν έχουν ψυχή. Ψυχή όμως έχουν τα παιδιά μας, όλοι εμείς που προσπαθούμε για ένα καλύτερο μέλλον και το μέλλον είναι τα παιδιά. Ας κάτσουν οι κύριοι αυτοί στις καρέκλες τους και ας αφήσουν για εμάς τα δύσκολα. Γιατί μάθαμε μέσα στις δυσκολίες, μάθαμε μέσα από την σκληρή πραγματικότητα της ζωής.»
Η επιστολή συμπαράστασης του μπαμπά του μικρού Γιώργου στην δασκάλα Σοφία Καψαλάκη
Για την απαράδεκτη κλήση σε ακρόαση με την απειλή της δυνητικής αργίας στην αξιέπαινη Δασκάλα μας, κυρία Σοφία Καψαλάκη Η σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της και δυστυχώς για τα παιδιά μου είναι μια χαμένη χρόνια. Η θέση του σχολικού νοσηλευτή στο 7ο Δημοτικό σχολείο Αχαρνών δεν καλύφθηκε ποτέ και σα να μην φτάνει η ταλαιπωρία μας, οι κύριοι της Πρωτοβάθμιας Ανατολικής Αττικής και του Υπουργείου Παιδείας τεντώνουν κ άλλο το σκοινί γιατί φοβούνται. Φοβούνται που μια Δασκάλα, μια αξιέπαινη εκπαιδευτικός μίλησε δημόσια για την σοβαρότητα της κατάστασης του προβλήματος υγείας του παιδιού μου, ζητώντας το αυτονόητο: να καλυφθεί η θέση του σχολικού νοσηλευτή, για να μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο του χωρίς κινδύνους.
Κάτι το οποίο δικαιούται. Αυτοί οι κύριοι λοιπόν, λες και θα πλήρωναν από την τσέπη τους τον σχολικό νοσηλευτή ή λες και όλους εσάς τους χαμηλόμισθους εκπαιδευτικούς που προσπαθείτε να γαλουχήσετε τα παιδιά μας με αξίες και αρχές, σας πληρώνουν από την τσέπη τους... Όχι βέβαια. Σας μιλάω ως γονιός, ως πατέρας, ως οικογένεια ενός παιδιού που έχει υποφέρει μέσα στα νοσοκομεία, μέσα στα ασθενοφόρα, ενός παιδιού με νευρολογικό πρόβλημα. Ενός μικρού παιδιού που από 8 μηνών μέχρι και σήμερα κάνει φυσικοθεραπείες, που για να πάει στο σχολείο του πρέπει να έχει μαζί του φάρμακο "διάσωσης", το οποίο μόνο νοσηλευτής μπορεί να του το χορηγήσει. Μιλάμε για το παιδί μου. Το παιδί της οικογένειάς μου. Βέβαια τα δικά τους τα παιδιά θα είχαν άλλη αντιμετώπιση, λες κι εμείς είμαστε άνθρωποι άλλης κατηγορίας. Δεν νιώθουν τον πόνο τον δικό μας, δεν νιώθουν τον πόνο του παιδιού μου, γιατί απλά δεν είναι δικό τους παιδί.
Είναι τόσα πολλά παιδιά σαν τον Γιώργο μας, παιδιά δικά σας, παιδιά δικά μας, που ζουν τον ίδιο Γολγοθά, τόσο αυτά όσο και οι γονείς τους. Είμαι εδώ για να στηρίξω τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Σωκράτη που έκανε τα πάντα για εμάς, αλλά και την ηρωίδα κύρια Σοφία Καψαλάκη που διώκεται και μάλιστα με την απειλή της δυνητικής αργίας, σαν να είναι εγκληματίας. Αν είναι δυνατόν!!!
Υπόσχομαι ότι θα είμαι μαζί τους μέχρι τέλους, όσο χρειαστεί, αλλά θα είμαι και μαζί με εσάς, όλους τους Εκπαιδευτικούς που κατανοώ τα προβλήματα σας και βλέπω πως σας γυρίζουν την πλάτη οι κύριοι αυτοί οι οποίοι δεν έχουν ψυχή. Ψυχή όμως έχουν τα παιδιά μας, όλοι εμείς που προσπαθούμε για ένα καλύτερο μέλλον και το μέλλον είναι τα παιδιά. Ας κάτσουν οι κύριοι αυτοί στις καρέκλες τους και ας αφήσουν για εμάς τα δύσκολα. Γιατί μάθαμε μέσα στις δυσκολίες, μάθαμε μέσα από την σκληρή πραγματικότητα της ζωής.
Μέσα από την καρδιά μας, θα θέλαμε να ζητήσουμε σαν οικογένεια μία τεράστια συγγνώμη στην κυρία Καψαλάκη για την ταλαιπωρία και τον ψυχολογικό πόλεμο που δέχεται όλο αυτό το διάστημα. Μια συγνώμη που θα έπρεπε να είχαν ζητήσει οι κύριοι από την Πρωτοβάθμια και όχι μόνο. Μπορώ να πω πάρα πολλά ακόμα, να αναφερθώ σε ορισμένους ανθρώπους που λειτούργησαν εναντίον μας όλο αυτό το διάστημα, αλλά δεν θα το κάνω προς το παρόν. Δεν θα το κάνω γιατί έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ταπεινός και να απαντώ όταν πρέπει εκεί που πρέπει.
Σας ευχαριστώ πολύ
Σπύρος Τ., ο πατέρας του Γιώργου
Content Original Link:
" target="_blank">
