H τελευταία ευκαιρία για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που ξεκίνησε το 2014, με τη βίαιη προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, κορυφώθηκε το 2022 με την εισβολή και κατάκτηση του 20% της χώρας [και συνεχίζεται με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις λειτούργησε ως σημείο καμπής για ολόκληρη την Ευρώπη.
Για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, τα σύνορα της Γηραιάς Ηπείρου μετατράπηκαν ξανά σε εμπόλεμη ζώνη. Πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης —ειδικά εκείνες που συνορεύουν με τη Ρωσία— αισθάνονται ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μιας ενδεχόμενης επέκτασης της ρωσικής επιθετικότητας. Η ανάγκη για ενίσχυση της άμυνας και της αποτρεπτικής ικανότητας βρίσκεται ξανά και όψιμα στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής ατζέντας.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί εδώ και δύο δεκαετίες (στην ουσία από τη δεκαετία του ’90) να διαμορφώσει μια ενιαία αμυντική πολιτική και βιομηχανική βάση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα παραμένουν αποσπασματικά έως αποτυχημένα. Οι πολλαπλές πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες δεν έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τον εθνικό
Content Original Link:
" target="_blank">
