Μπορεί το «Κάντο αν τολμάς και θα δεις» να θεωρηθεί τάση ανατροφής των παιδιών;

Αντίο, ευγενική ανατροφή, γεια σου «κάντο και θα δεις». Οι γονείς εγκαταλείπουν την πιο ήπια προσέγγιση στην ανατροφή των παιδιών που κυριαρχούσε στην κουλτούρα και υιοθετούν μια πιο σκληρή στάση: «ξεπερνάμε την αγριότητά τους», η οποία δείχνει πολλές ομοιότητες με την κατεύθυνση που κινείται η ίδια η κοινωνία.

Δεν πρόκειται για το «Και εμείς που φάγαμε ξύλο, τι πάθαμε;» (αυτό που είσαι έπαθες), το οποίο πάντα θα χτυπά στα προοδευτικά αντανακλαστικά και θα απορρίπτεται, όμως εδώ το νόημα δεν είναι η άσκηση βίας. Αλλά ο φόβος των συνεπειών και η έννοια να τιμά κάποιος τις επιλογές του, παίρνοντας την ευθύνη των