Κωστής Μοσκώφ: Δεν θα υπάρξει, είπες, Έλεος…
Τα καινούρια
ΝΥΧΤΑ — γαλήνιες σκιές
μ’ αδράχνει ο σφοδρός Βαρδάρης
όταν με κοιτάς…
Είμαι ένα βουνό, γυμνό,
«λιβάδια που περιμένουν»
να τα βοσκήσουν οι αιώνες…
Ζήτησα μια ζωή
«καμωμένη από ουρανούς και περιβόλια»
μα Εσύ
με σκάβεις…
ΜΟΥ στέρησαν τις «ένοπλες ματιές σου»
και ο κόσμος έμεινε άδειος
σαν καφενείο του φθινόπωρου
μόνο «η βροχή παίζει χαμηλότονα»
«το μελαγχολικό της πιάνο»
Δεν θα υπάρξει, είπες, Έλεος…
ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΕΣ ανάμεσά μας
ν’ απορροφήσουν τα λόγια που δεν λέμε·
γνωσηποσηκαιβρωσησου…
Παίζω χοντρό παιχνίδι ξέρεις
Content Original Link:
" target="_blank">
