Μακριά από την πολιτική;
Τί γίνεται σε μια ευρωπαϊκή χώρα όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι τελέστηκε κάποιο σοβαρό αδίκημα, ένα έγκλημα; Ενεργοποιείται η ανακριτική διαδικασία για να διακριβωθεί αν πράγματι τελέστηκε και, σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί, ακολουθεί ο καταλογισμός ευθυνών και η επιβολή των προβλεπόμενων ποινών, με απώτερη επιδίωξη να αποτραπεί η επανάληψή του –που ευνοείται από την ατιμωρησία.
Αυτά γίνονται σε ένα κράτος δικαίου. Καθ’ ημάς, την περασμένη Τετάρτη αυτή η πρακτική τσαλακώθηκε: Αντί να διερευνηθούν οι ενδείξεις για ποινικές ευθύνες δύο υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αποφασίστηκε να γίνει μια φιλολογικού χαρακτήρα συζήτηση στη Βουλή για τις «παθογένειες» που ευθύνονται για το σκάνδαλο -για «την άδικη κοινωνία», που θα ‘λεγε κι η γνωστή παλιά ελληνική ταινία.
Κι όμως, ενδείξεις για ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων υπάρχουν.
Πρώτον: «Κατά τη διάρκεια της έρευνας προέκυψαν πληροφορίες για πιθανή εμπλοκή δύο πρώην υπουργών στην υποβοήθηση και υποκίνηση της υπεξαίρεσης κονδυλίων της ΕΕ», ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Και έστειλε τη δικογραφία στη Βουλή, για να πράξει τα δέοντα όσον αφορά τους 2 από τους 4 που διετέλεσαν υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης την επίμαχη περίοδο, τον Μ. Βορίδη και τον Λ. Αυγενάκη. Δεν επιρρίπτει ευθύνες ούτε στον Σπ. Λιβανό ούτε στον Γ. Γεωργαντά, δεν τσουβαλιάζει όποιον έτυχε να βρει στο δρόμο, είναι συγκεκριμένη.
Δεύτερον: Οι ενδείξεις είναι πολλές, τίποτα δεν αναχαίτιζε την απληστία ενός εσμού που θεωρεί ότι το κράτος είναι το λάφυρο των εκλογών. Η υπάλληλος που πρωτοανίχνευσε την απάτη πήρε δυσμενή μετάθεση. Ο πρώτος πρόεδρος του Οργανισμού που εντόπισε ότι κάτι δεν πάει καλά, ο Γρ. Βάρρας, επίσης παύτηκε -επί Μ. Βορίδη, το 2020. Άλλος ένας, ο Ευ. Σαμανδράκος, που πάγωσε 9.309 ΑΦΜ και ζήτησε να ελεγχθούν, επίσης παύτηκε -από τον Λ. Αυγενάκη, το 2023, με την παρότρυνση, μάλιστα, του Μεγάρου Μαξίμου.
Αν δεν υπήρχε η ιδιάζουσα ρύθμιση του συντάγματος (που όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να αλλάξει…), οι δύο υπουργοί θα είχαν οδηγηθεί στον φυσικό δικαστή. Θα το αποφύγουν, όμως, διότι έχουν μαζί τους τον «κομματικό δικαστή». Που απεφάνθη ότι είναι αθώοι.
Τέσσερις είναι οι άμεσες επιδιώξεις που αποδίδονται στην κυβερνητική ηγεσία: Πρώτη, η συγκάλυψη των ευθυνών μέσω της διάχυσής τους και σε βάθος χρόνου. Η δεύτερη, ότι αποφεύγει τη σκληρή δοκιμασία να θέσει απέναντί της τον Μ. Βορίδη και τον Λ. Αυγενάκη, που της είχαν διαμηνύσει ότι δεν θα δεχτούν να τους απευθυνθεί οποιαδήποτε κατηγορία. Τρίτη, ότι αποτρέπει τη δημιουργία νέων ρηγματώσεων στη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Και, τέταρτη, να υπάρξει η ευχέρεια να σκηνοθετηθεί, χωρίς το άγος του σκανδάλου, η παρουσία του δώρα-φέροντος-πρωθυπουργού στην 89η ΔΕΘ.
Βέβαια, δεν είναι εύκολο να εκπλήξουν οι παροχές που θα εξαγγελθούν. Κάθε κυβέρνηση κάνει αυτό που ‘χει μάθει, και η σημερινή έχει συνηθίσει την κοινή γνώμη σε πελατειακές «παροχές έναντι» -όπως μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών, μετά την τραγωδία των Τεμπών κλπ. Δεν αποκλείεται να πετύχει τον φθινοπωρινό στόχο της, αλλ’ αυτό δεν είναι δεδομένο. Για να συγκινήσουν οι παροχές, προϋπόθεση είναι να υπάρχει κοινωνική εμπιστοσύνη στην επάρκεια και την εντιμότητα της ασκούμενης διαχείρισης. Επίσης, η απήχησή τους είναι συνάρτηση του μεγέθους των προβλημάτων που καλούνται να λύσουν ή να διασκεδάσουν. Όσο αυτά οξύνονται ή/και πολλαπλασιάζονται, τόσο αυτή περιορίζεται.
Ανεξάρτητα από τις πρόσκαιρες συνέπειες, πάντως, οι σημαντικότερες επιπτώσεις όσων συμβαίνουν τελευταία είναι κακές, βαθιές και μακροπρόθεσμες. Μία, ότι αμαυρώνεται η εικόνα της χώρας διεθνώς, καθώς δείχνει να αποκλίνει από το πρότυπο του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου -αλλού, υπουργοί τιμωρούνται γιατί έδωσαν μια αργομισθία και αρχηγοί κρατών κυκλοφορούν με βραχιολάκι, ενώ καθ’ ημάς φαίνεται ότι ακόμα και σκάνδαλα που αναδεικνύει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία επιχειρείται να συγκαλυφθούν. Η άλλη, και βαρύτερη, είναι το πολύ κακό μήνυμα που στέλνεται στην ελληνική κοινωνία και, ειδικά, στους νέους: Μακριά από την πολιτική, λερώνει! Αυτό θέλουμε;..
(Ο Κώστας Καλλίτσης είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Η Καθημερινή» της Κυριακής)
Content Original Link:
" target="_blank">
